ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Να σε φτύσω στα μούτρα
μικρή σταχτομπούτα
όνειρα στάχτες μαζεύεις
ποιόν θαρρείς πως κοροιδεύεις;
την νεράιδα την νουνά σου
μάταια θα καρτεράς
τα κουρέλια που φοράς
τα μοναδικά προικιά σου
μη μου πεις για κολοκύθια
βούλιαξες στα παραμύθια
μείναν μόνο τα ποντίκια
κι οι ελπίδες δεκανίκια
δες η ώρα πως περνάει
και η πόρτα δεν χτυπάει
ζεις σε λάθος παραμύθι
σε προσπέρασε κι η λήθη.
3 Comments:
ολοι σ'ενα λάθος παραμύθι ζούμε, ισως ελευθερία είναι να διαλέγεις το παραμύθι στο οποίο θέλεις να ζήσεις
ισως να 'ναι και το να διαλεγεις την φυλακη σου...
καμμια φυλακη δεν μπορεί να κρατησει την αδαμαντια.
Post a Comment
<< Home