antiPoihsis

...του ανειπωτου η αγωνια

Saturday, August 18, 2007

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ





Σερνει τα βηματα του ο Αυγουστος αργα
κουρασμενος στρατοκοπος
σ' ερημη στρατα

σταζει αιμα η σεληνη απο ψηλα
αγρυπνοι συντροφοι
γνεφουνε τ' αστρα

λαβωνουνε τα βηματα τη σιγαλια
φωνη καμια δεν απανταει στην κραυγη μας
μον' η ηχω μιας αστραπης απο μακρια
φωτιζει καπως τα σκοταδια της ψυχης μας

ΞΕΠΕΤΑ




Ξαναπαιζει το Mega σποτακι με την Ολγα Τρεμη και με βαζει στον πειρασμο να αναρωτηθω για μια ακομα φορα, οι συγκρουσεις και οι τραγωδιες (sic) που εζησε αφορουν ή οχι τις ξεπετες της ζωης της? ηταν η θητεια της στον Ριζοσπαστη ξεπετα ή οχι?

ΥΓ: επειδη δεν ξερω πως να το αναρτησω, το σχετικο βιντεακι υπαρχει στο YouTube http://www.youtube.com/watch?v=GwhJ7eDW_G8

Friday, August 10, 2007

ΜΕΡΕΣ ΑΔΕΛΦΟΚΤΟΝΕΣ




Μερες που σταζουν αργα
σταλες μιας χαλασμενης βρυσης
Νυχτες ξαγρυπνες
μιας ξεχαρβαλωμενης ζησης
Τασεις φυγης
σε λειμωνες σιωπης
Ο ηλιος να τυφλωνει τα ματια
Πληγωμενο βουνο το Εγω
που ‘χει γινει νταμαρι
μες στη σκονη η ψυχη
ματωμενο κουφαρι

Σκιες …γνεθουν στην ξωπορτα το μελλον
γριες μισοτρελες
Το καναρινι παιρνει φορα κι αφηνει
τα μυαλα του στα καγκελα
Πεθαμενο στεκει ορθο το δεντρο της ζωης
χερια κλαδια μετεωρα
κι οι μερες ακινητες σαν ορνια στη σειρα
από κουφαρια ονειρων να τραφουν περιμενοντας
Χασκουν σπηλιες ξεριζωμενα ματια
αρχες και ιδεες γιναν τωρα κομματια.